Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Γιά τη συλλογή διηγημάτων του Νίκου Κ Κουρκουμέλη «Εξαλαπάξας»




Δώδεκα ιστορίες με ήρωες επτανήσιους , με γεγονότα αληθινά μα βουτηγμένα στο ψέμα, που προσπαθούν να κρύψουν την αλήθεια. .
Οι ήρωες είναι πραγματικοί , όταν οι ιστορίες είναι ψεύτικες και ψεύτικοι, όταν είναι αληθινές. Εκτός από μία για την οποία υπάρχουν βάσιμες υποψίες πως όλα είναι αληθινά.
Το σίγουρο, πάντως, είναι πως γράφτηκαν για να διασκεδάσουν μια παρέα Ιονίων, που μάζεψαν στην Αθήνα οι καταστροφές:
Ο σεισμός
Ο πόλεμος
Η δουλειά
Ο γάμος
Και συναθροίζονται τα Σάββατα για να ζήσουν την ψευδαίσθηση της συνέχειας του Επτανησιακού πολιτισμού.
Γράφτηκαν, δηλαδή, για αυτό που πρόταξε στην αφήγησή του «Χάση» πριν πολλά χρόνια, εκείνος ο παράξενος ζακυνθινός αφέντης, ο Δημήτριος Γουζέλης: «…δια την ξεφάντωσιν των φίλων ...».
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:
Ο Νίκος Κ. Κουρκουμέλης γεννήθηκε στην Ζάκυνθο και μεγάλωσε στην Κέρκυρα.
Είναι διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Και έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την Ιστορία του Επτανησιακού Χώρου
(Από το οπισθόφυλλο της συλλογής που εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ -Δ. ΒΙΤΣΟΣ)

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Ομηρικός Ραψωδός ,απαγγέλει ακουμπώντας στο ραβδί του αξιώματός του . Ελληνικό αγγείο  του 5ου αι. στο Βρεττανικό Μουσείο

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΞΑΛΑΠΑΞΑΣ


Οι παλιοί μας δάσκαλοι ,μεθοδικοί παιδαγωγοί , γιά να μας εισάγουν στους άγνωστους χώρους των ιδεών ,ξεκινούσαν από τη λεγόμενη " ονομάτων επίσκεψη". Τιμώντας το παράδειγμά τους παραθέττονται τα αρχαιότερα αποσπάσματα στα οποία συναντάται η μετοχή  «εξαλαπάξας»  ( καταστρέψας)

 ............κα πσιν λαοσι, μίαν πόλιν ξαλαπάξας, α περιναιετάουσιν, νάσσονται δ' μο ατ. καί κε θάμ' νθάδ' όντες μισγόμεθ'· οδέ κεν μεας ( Ομηρος , Οδύσσεια , Ραψωδία δ )

......ἔπλεεν λιόθεν Τρώων πόλιν ξαλαπάξας. τοι γ μν λεξα Δις νόον αγιόχοιο νήδυμος μφιχυθείς· σ δέ ο κακ μήσαο θυμ ... (Ομηρος , Ιλιάς , Ραψωδία Ξ, 251)


... ξ ̓Ιθάκης γαγν σν κτήμασι κα τέκεϊ ᾡ̂ κα πα̂σιν λαοι̂σι, μίαν πόλιν ξαλαπάξας, α περιναιετάουσιν, νάσσονται δ' μο ατῳ̂. καί κε θάμ' νθάδ' .(Ομηρος, Ιλιάς, Ραψωδία Ξ,14)


............ενεκα πότμου, / ν Τροίη στονόεσσα κατέκτανεν· λλ σ πσαν / λιον ξαλάπαξας· ελδομένοισι δ' χαιος / φθιτον πασας εχος, μ δεκέτηρος νυος ...(Ομηρος ,
Ιλιάς , Β,14)